 |
XII.3
|
|||||||||||||||||||
|
Raymond huwt een tweede maal.Nog geen jaar na het overlijden van zijn eerste vrouw en nauwelijks twee à drie maanden na zijn terugkeer uit de legerdienst in Frankrijk huwt hij te Gent op 29.10.1919 met Rachel Ghys. Hij is dan 32 jaar oud. Zijn tweede vrouw is er 31 en dertiende en jongste kind uit het gezin. Volgens zijn zoon Raoul zou Raymond reeds vóór de oorlog kennis gemaakt hebben met Rachel Ghys. Inderdaad hij was lid van de Socialistische partij samen met de broer Oscar van Rachel Ghys. Is het in de "Vooruit" in Gent dat vóór de oorlog ook Rachel Ghys ontmoet had ? Zijn zoon Léon spreekt dit echter formeel tegen ! Rachel Ghys had een opleiding genoten te Parijs in de modebranche. Eén van haar broers was namelijk ook gevestigd in Parijs als meubelmaker. Zij was daar als eerste uitgekomen en werkte nadien als naaister bij Marthe, de zuster van Raymond die ook naaister was op de Eedverbondkaai Nr.10 en met twee naaisters werkte. Daar zouden zij elkaar leren kennen hebben vermits, zoals eerder gezien, Raymond en zijn kinderen daar verbleven na de terugkeer uit Engeland (toelichting verstrekt door Gustaaf Nicaese).
Bij zijn huwelijk met Rachel Ghys woont hij met zijn kinderen Raoul en Roger nog steeds bij zijn 62 jaar oude moeder Maria Theresia Stevens op de Eedverbondkaai Nr 10. Zijn vader Alexander is niet aanwezig op het huwelijk. Inderdaad, zoals eerder reeds verteld, waren Alexander en Maria Theresia Stevens feitelijk gescheiden. Rachel Ghys woont ook bij haar moeder Camilla Maria Vanderheggen in de Torekensstraat. Haar vader Franciscus Petrus Ghys is dan reeds overleden. Getuigen bij het huwelijk zijn zijn broer Alfons De Baets, "rekenplichtige" (boekhouder) en haar broer Oscar Ghys, "leermeester" (dit is praktijkleraar in het technisch of beroepsonderwijs). Huwelijksakte van Raymond met Rachel Ghys
Tekst van de huwelijksakte : In het jaar negentienhonderd en negentien, den negen en twintigsten oktober, één kwart uur namiddag, voor ons Jan Lampens Ambtenaar van den burgerlijken stand der stad Gent, zijn openbaarlijk ten Stadhuize verschenen : Raymundus Clemens DeBaets, rijtuigmaker, geboren te Gent, den dertienden November achttienhonderd zeven en tachtig en er wonende Eedverbondkaai, met zijne moeder, weduwnaar van Rachel Marie Merckx, meerderjarige zoon van Alexander, zonder bedrijf te Gent, toestemmende bij akte den vijftiende dezer voor ons verleden, en van Maria Theresia Stevens, zonder bedrijf, aanwezig en toestemmende, en Rachel Ghys, zonder bedrijf geboren te Gent, den dertienden Oktober achttienhonderd acht en tachtig en er wonende, Torekensstraat, met hare moeder, meerderjarige dochter van wijlen Franciscus Petrus, en van Camilla Maria Vanderheggen, zonder bedrijf, toestemmende bij akte den zestienden dezer verleden voor onzen afgevaardigde die ons verzocht hebben over te gaan tot de voltrekking van het tusschen hen beraamde huwelijk, waarvan de afkondiging gedaan is, ingevolge de Wet, van den negentienden tot den negen en twintigsten dezer te Gent.
Even uitweiden over de familie van Rachel Ghys.Zoals eerder reeds vermeld was Rachel de jongste uit een gezin van dertien
kinderen ! Toen Rachel geboren werd als dertiende kind was er een leeftijdsverschil van 20 jaar met het oudste kind van het gezin, een broer. Die was zo kwaad dat er nog een kind kwam dat hij het contact met zijn ouders verbrak. De volgende namen van zusters van Rachel Ghys werden vermeld : Léonie, die de doopmeter was van Léon, vandaar zijn voornaam. Zij was gehuwd met Vanderhaegen. Er was een dochter, Angèle Vanderhaegen, die gehuwd was met met Pier De Craemer, zoon van Roger De Craemer. Pier was een postbode uit Drongen. Hij huurde aan Drongenbrug in de Vaartstraat ook een boomgaard waar er dikwijls familiebijeenkomsten waren en waar men zich amuseerde met het bolspel.
Anna wiens vader in Brussel woonde. Alice, die met Victor De Rudder huwde. Victor was mekanieker-metaalbewerker en had zijn werkplaats te Gent in de Nieuwe Wandeling. Hij werkte veel voor de stad Gent. Hij overleed op 24 oktober 1938. Zij stierf op 16 november 1943. Zij hadden een dochter: Camille, die na de oorlog een vakantietehuis zal openen in Frankrijk. Zij hadden ook een zoon Dirk De Rudder, gehuwd met Carla De Brabander.
Victorine, de oudste dochter, die met een weduwnaar David Parasie
(1872-1952) huwde en die vier kinderen had uit een eerste huwelijk met Joséphine
Van Geertruy (1871-1916), namelijk Christiane Parasie (1894-1971),
Marguerite Parasie (1898-1973), Jules Parasie (1899-1976) en René
Parasie (1903-1971), gehuwd in 1928. Die René heeft ook een
zoon René die gehuwd is met de oudste dochter van Georges Michotte,
officier en collega van XIII Roger de Baets.
Maria over wie we niets weten behalve dat zij overleed op 1 oktober 1953. Twee broers van Rachel, onder wie een Maurice, die waren uitgeweken naar de Verenigde Staten. De oudste broer van het gezin, die zo kwaad was over dat dertiende kind.
Oscar Ghys gehuwd met Mathilde Cannoot. Zij hadden één dochter Mariette Ghys die onderwijzeres (regentes) was. We vernamen dat zij nog les gegeven heeft aan Denise Buysschaert, met wie Roger, zoon van Raymond in zijn laatste levensjaren een vriendschappelijke relatie onderhield. Oscar overleed op 12 oktober 1950 en Mathilde op 24 maart 1961.
Nog een toemaatje:naar aanleiding van het vermelden van Oscar Ghys en zijn dochter Mariette, die beiden in het onderwijs stonden, geven we een tijdsbeeld van het toenmalig onderwijs in Vlaanderen en de politieke problemen daar rond. We vonden die gegevens bij Gustaaf Nicaese die zijn loopbaan doorbracht in de Dienst Onderwijs van de Stad Gent, en in de "Politieke Geschiedenis van België" van Prof. Dr. Th. Luykx : In Vlaanderen was het onderwijs nog grotendeels in het Frans toegelaten. De wettelijke vernederlandsing van het onderwijs in Vlaanderen was eerst bekomen door de vernederlandsing van de Gentse Rijksuniversiteit onder de regering Jaspar. Op 5 maart 1930 had de Kamer van Volksvertegenwoordigers en de Senaat de wet aanvaard en die werd door de Koning op 5 april bekrachtigd. Zij zou in voege treden van het academiejaar 1930-31. Ook aan de Koninklijke Militaire School werden voor het eerst in 1932 Nederlandstalige cursussen gegeven en konden voor het eerst nadien Nederlandstalige officieren in het Leger dienst doen. In Gent bestond er nog een Franstalige hogere school, de "Ecole des Hautes Etudes". Om te vermijden dat professoren van de vernederlandste universiteit, verder zouden gaan doceren in die school, werd aan de Gentse hoogleraren bij Ministerieel Besluit verboden om aan deze Franstalige hogere onderwijs-instelling les te geven. Samen met het ontwerp ter vernederlandsing van de Gentse universiteit werden ook de taalontwerpen op het lager, middelbaar en normaal onderwijs behandeld, doch hier werd tijdens de regering Jaspar geen oplossing gevonden. De Liberalen wensten rechten voor de minderheden in Vlaanderen te bewaren, wat op het verzet der Vlaamsgezinden stuitte. Die kwestie zou slechts in 1932 haar beslag krijgen. Niet alleen de Vlaams-Nationalisten, maar ook de minimalistische Vlaamse organisaties, zoals de Katholieke Vlaamse Landsbond en het Liberale Willemsfonds, verdedigden de eentaligheid van Vlaanderen. Nagenoeg iedereen was het echter eens om aan Brussel en ook aan sommige gemeenten op de taalgrens een speciaal taalregime toe te kennen. Waar men vroeger bij de Belgische onderwijswetgeving steeds het personaliteitsprincipe had gehuldigd, d.w.z. dat het kind in zijn moedertaal werd onderwezen – met dien verstande echter dat men alleen in Vlaanderen kinderen met Franse moedertaal ontdekte, en de kinderen van Vlaamse ouders in Wallonië niet van hetzelfde voordeel genoten.-, wensten de Vlaamsgezinde organisaties eens en voorgoed het regionaliteitsprincipe te zien zegevieren: in Vlaanderen zou uitsluitend Nederlands onderwijs bestaan, in Wallonië uitsluitend Frans, terwijl alleen te Brussel en in de taalgrensstreek het principe van de moedertaal zou gehandhaafd blijven. De wet op het taalregime in lager en middelbaar onderwijs werd uiteindelijk op 14 juli 1932 van kracht en werd toepasselijk zowel op het vrij als op het officieel onderwijs zodat de Franstalige vrije onderwijsinrichtingen in Vlaanderen voortaan geen wettelijke diploma's meer konden afleveren. Dit was een uitdrukkelijk eis geweest van de Liberalen, want zij vreesden dat anders de Franstalige vrije scholen in Vlaanderen de verfranste liberale jeugd uit de Rijksscholen zouden aantrekken. Voor het Lager Onderwijs werden er een aantal aanpassingen voorzien voor kinderen in Vlaanderen, wier moedertaal of gebruikelijke taal niet het Nederlands was. Hun kennis van het Nederlands zou echter worden bijgewerkt, opdat zij hun latere studies in het Nederlands zouden kunnen voortzetten. In het Middelbaar Onderwijs in Vlaanderen bleven voorlopig afdelingen bestaan voor leerlingen, die tot dan toe een Frans regime volgden of voor leerlingen, komend uit het Lager Onderwijs en die nog niet voldoende op peil waren. Deze transmutatieklassen konden geleidelijk bij Koninklijk Besluit afgeschaft worden. Deze wet betekende een definitieve stap in de richting van de eentaligheid van Vlaanderen. Oscar Ghys was praktijkleraar metaal in de technische school Martelaarslaan 15 met de toenmalige benaming "Carels-Nicaise De Ridder". Het is in die school dat Léon De Baets zijn opleiding van letterzetter-boekbinder zal volgen. Mariette Ghys was lerares in de vierde graad en in de "Cours supérieur" van de stedelijke school in de Pollepelstraat. Deze school was een van die "transmutatiescholen" zoals hoger uitgelegd. Het 1ste leerjaar was volledig Franstalig. Het 6de leerjaar was Nederlandstalig na een geleidelijke overgang in de tussenliggende leerjaren. Tot daar een bijdrage tot de tijdssfeer in Vlaanderen en Gent in de jaren 1930. Alvorens verder te gaan met het levensverhaal van Raymond drukken we hieronder nog een mooie foto af van Rachel Ghys.
Waar woonden Raymond en Rachel Ghys ?Op 9 november 1919 worden ze ingeschreven in de Meerschstraat Nr 206 te Gent. Op alle documenten uit zijn militair dossier gedateerd van 8 november 1920 tot 13 november 1922 wordt als adres vermeld : Meerschstraat Nr 254 te Gent. Op één steekkaartje zonder datum wordt echter als huisnummer in dezelfde straat ook 206 vermeld. Een vergissing? Of hebben ze in die straat op twee adressen gewoond? Het verschil in huisnummer is waarschijnlijk te wijten aan het volgende : tijdens de tienjaarlijkse volkstellingen werden de huizen opnieuw genummerd. Waarschijnlijk werd in de Meerschstraat in die periode veel bijgebouwd en kan de hernummering gebeurd zijn ter gelegenheid van de volkstelling die waarschijnlijk in 1920 heeft plaatsgehad.
Na zijn huwelijk met Rachel Ghys woonde Raymond met zijn gezin in één van de vier huizen met grijze of witte gevel. Het huis droeg het nummer 254. In 1921 vertrekt Raymond echter met zijn gezin naar Frankrijk. We vermoeden dat het huis dan betrokken werd door zijn broer Henri en zijn vrouw Germaine Medo en hun zoon Eddy. Zij zullen daar wonen tot begin van de jaren 1930.
De twee kinderen zijn echter nogal kwajongens maar de vader en de stiefmoeder zijn nogal streng. Zo vertelt Raoul dat zijn broer Roger ooit eens van de verdieping een stenen waterkruik naar beneden wou brengen (om van dienst te zijn). Hij struikelde echter en de mooie waterkruik, die deel uitmaakte van een volledig stel met waskom, bakje voor de zeep en de kam,…brak in stukken. Hij kreeg hiervoor een duchtig pak slaag van zijn vader. Vermoedelijk was dat toiletstel nog iets uit zijn eerste huwelijk. Ook was er eens prijsuitreiking in de school in de Van Monckhovenstraat. De twee jongens waren mooi uitgedost in een marinekostuumpje met witte broek. Maar er was juist steenkool geleverd. De twee kostuumpjes waren nu erg vuil en de kinderen moesten zo naar de prijsuitreiking in de Van Monckhovenstraat. De stiefmoeder Rachel zou dan ook heel streng zijn opgetreden.
Raoul en Roger met het mooi wit marinekostuumpje, klaar om naar de prijsuitreiking te gaan in de Van Monckhovenstraat, vóór of na de aankomst van de leverancier van steenkool? Werd de foto uit woede verfrommeld ?
|
